Onderwateravonturen en moneymakerssss

Wauw, het is zover.. Daar gaan we dan. Vrijdag rustig gedragen om zaterdag vroeg op te staan. Want: we gaan het leven even van een andere kant bekijken. Koraal, schildpadden, roggen en vooral veeeeeel vissen! Alles wat we hoorden van anderen was precies zoals we het ons hadden voorsteld. Op naar ocean explorer en schuba diving!

De huisgenoot van Laura geeft duiklessen en had een mooi prijsje gemaakt voor onze Discovery dive. Een duik waarbij je eigenlijk alles kunt tegenkomen, maar waarbij je niet verder dan 12m onderwater gaat. (Ofja, dat is dan de bedoeling)

Laura had netjes gevraagd of er niks kon gebeuren met onze oortjes, ondanks ze een kleine operatie (lees:buisjes) heeft ondergaan. Nee, niks kon er misgaan en we konden gewoon gaan duiken.. (Met of zonder buisjes)

Vroeg gearriveerd om ons mooie pakkie aan te trekken. Al bijna met de flessen onderwater gesprongen maar nog net even teruggefloten voor de papiertjes.. Oja, papierwerk, daar hou ik van. De kerel van de papieren vertelde ons dat we alleen overal nee in moesten vullen en verder de rest moesten overleggen. En natuurlijk moesten verklaren dat wanneer we dood zouden gaan, het onze eigen verantwoordelijkheid is. Fijn om zo voor je eigen dood te tekenen, heel raar gevoel.

De eerste vraag op de stapel was: 'heb je ooit last van je oren gehad/heb je problemen met je oren?'
Hm, beide vullen we in 'ja'. Shit, is dit slecht? Mogen we nu nog wel gaan? Heel overtuigend zegt Laura:'ja natuurlijk, ik heb het Mike nog gevraagd...'

Een paar A4-tjes verder, heel vaak nee ingevuld, en met een trots gezicht overhandigen we het papierwerk. Eindelijk, we kunnen gaan!

Waarom Laura 'ja' heeft ingevuld bij 'operatie aan oren'.... Hm, omdat ze een kleine ingreep heeft gehad? Of dat een operatie was... Ja, officieel wel ja.
Na een fantastische Engelse uitleg over buisjes, in je oor, die er dan weer vanzelf uitvallen en dat dit dagelijkse routine is in een Nederlands ziekenhuis, kunnen we dan eindelijk gaan?

Nee, helaas. Het opperhoofd wilde ons niet meenemen.. Te veel risico voor haar onderneming. Logisch natuurlijk, maar wel een beetje balen. Na nog wat discussies met Mike en het opperhoofd (hij wilde ons namelijk wel meenemen, en vond dat het niet zoveel kwaad kon) was het definitief. We kunnen niet samen gaan duiken.

Hoppa, 65 dollar voor Laura terug! Gelukkig. We hadden namelijk al betaald bij onze vriend Mike..
Of ik ook mijn geld terug ging krijgen? Nou nee hoor, jij hebt geen medische problemen, 'jij bent ok'. Dus, jij kunt gewoon gaan duiken. Ga je niet, dan krijg je je geld niet terug.

Pfoe, zo hard voor gewerkt en dan zomaar een paar tientjes laten liggen achter de balie, ik dacht het niet!!! Ik een heeeeele hoop boze gezichten getrokken, nog net aardig kunnen blijven nadat ik tot ongeveer 38194826 had geteld. (Ik leer het vanzelf, mijn rechten eisen)

Na weer heen en weer gepraat, met mooie Engelse termen van Mike en het opperhoofd tegen mij, kreeg ik toch uiteindelijk mijn geld terug. (We hadden namelijk van te voren geïnformeerd, en Mike had goedkeuring gegeven voor het oor van Laura, vandaar dat ik vond dat ik recht had op het geld)

Nou, daar viel ons onderwateravontuur in het water.....

Getroost door een sprite en wifi bij de MAC. Uiteindelijk onszelf herpakt na deze tegenvaller en hupsakee naar Baie Oriënt. Een lekkere salade met fruit en lobster ging er na die ochtend wel in!

In de avond hebben we ons flink vermaakt en gedanst op de muziek van de dj contest in Soggy Dollar. Foto's staan nog niet op de site dus die volgen.

En toen was het eindelijk zo ver. Na nog wat onduidelijkheden over welk vliegtuig ze nou zat (huh, KLM herkent het vluchtnummer niet.. Oja, ze vliegt via Parijs met Air France) zijn we (laura en ik) naar MAHO beach gereden om mirelle, inclusief het vliegtuig, in de lucht te fotograferen. Toch blijft het spannend en mooi hoe die vliegtuigen landen hier! Filmpje komt online!

Na veel knuffels zijn we in de middag gaan chillen bij Holland House en in de avond genoten van een traktatie op een kaartje van de cinema, van Renier en zijn vriendin. Een echte mannen-actie-film: world war Z.

Een heuse Amerikaanse cinema, inclusief hotdogs, popcorn en soda (en het begint bij een liter geloof ik... Alles is hier groot!)
En ook nog genoten van de actie in de film. Mirelle genoot van de binnenkant van haar ogen, na de lange reis.

Maandag hebben we genoten van de boot die we gehuurd hadden. Heel erg leuk! De hele dag lekker op het water gedreven. Uit de boot gaan was niet zo'n goed idee, bleek maar weer..
Er was namelijk geen trapje aanwezig en met veel moeite en geschaafde benen kwamen we weer binnenboord. Lekkere stokbroodjes en corona's, nog proberen te snorkelen op het naaktstrand Cupecoy (maar helaas, te hoge golven) en uiteindelijk weer heel teruggekomen bij de haven.
Sommigen iets roder dan de bedoeling, maar dit overleven we ook wel weer.

Genoten van een drankje bij de Yachtclub en toen was het tijd om haast te maken. De huisbaas van Laura nam ons en mike mee uit eten, als afscheid van Laura. Heerlijke beef met noodles gegeten met loempia's als voorafje. Een lelijke tent, maar goed eten. Afgesloten met alweer een drankje bij de Yachtclub.

Vanmorgen hebben we ontbeten bij ons fanse tentje en Laura op het vliegveld afgezet. Nadat ze haar koffer (die zeker te zwaar was) had afgegeven konden we naar schoenen en jurkjes op zoek!
Mirelle is gelijk op dag 1 goed geslaagd, helaas moet ik nog een paar keer gaan winkelen om mijn voorraadje voor deze Nederlandse late zomer bij elkaar te sprokkelen.

Vanmiddag ook mijn geld opgehaald van mijn afternoonschool lessen (een soort huiswerkklas/buitenschoolse opvang) en ook gelijk mijn eerste bijles Nederlands geven. Had ik dit maar geweten, het verdient gooooooed! (20 dollar per uur) Een manager van een casino hier in SXM wilt een inburgeringscursus doen om een paspoort voor zijn zoontje aan te kunnen vragen. Hij is al heel goed op weg en kan al flink wat Nederlandse woorden (schrijven en spreken!) ik help hem bij zijn laatste testjes, de rest heeft hij al geleerd van mijn mentor die nu aan vakantie toe is.

Nu liggen we lekker met z'n drietjes in bed, Amber, Mirelle en ik. Mirelle is al ingeslapen en Amber en ik kijken nog een filmpje.
Morgen geef ik alweer een uurtje bijles en ga ik Mirelle het onderwaterleven laten zien, dmv snorkels.

Bij deze ga ik even onze deal bevestigen zodat jullie ook op de hoogte zijn.

Mirelle heeft een fobie voor onderwater gaan
Ik heb niet zo veel (zacht uitgedrukt) met paarden

Als Mirelle mee gaat duiken, ga ik mee om een strandrit te maken met een paard!

Dus, nu kan ik lekker gaan slapen en dromen over onze vriendelijke beesten.... (Ohnee, mijn hoofd zit al vol, paarden zijn niet het hoofdonderwerp, ik denk dat Rene dat is. Beter gezegd, dat weet ik zeker!)

Welterusten allemaal, geniet van de komende zonneschijn in jullie dan dus vrolijke gezichtjes. Dit verhaaltje is speciaal voor omaatje omdat ze dadelijk geen internet meer heeft door ziggooooo.

Lau, bedankt voor je gezelschap hier in SXM.
Vriendinnekes en vrinden, bedankt voor de oppeppende woorden.
Mensen die gedoken hebben: waarschijnlijk alvast bedankt voor het overhalen om dit avontuur toch aan te gaan.

Pap, mam, Rik en Stefan, alvast veel plezier en niet te zat in Oostenrijk! En de vriendinnen.... Niet teveel genieten! Ik wil jullie heelhuids terug ( dat geldt natuurlijk ook voor de eerste 4 personen!)


Een hele grote omarming vanuit de tropische buien
Maar achter de wolken.......