Sushi en de zon, perfecte combo

Donuts, muffins, cake, taart, croissantjes, cola, barbies, armbanden, koekjes, chips (en nog meer chips), popcorn, smoothies, milkshakes.... Je kunt bijna niks meer opnoemen dat niet aanwezig was bij onze bakesale.

Wat heb ik genoten van alle lekkernijen die de kinderen (maar vooral de ouders) hebben gemaakt/gekocht. Iets minder goed voor het suikergehalte en de drukte in de klas, maar het scheelt wel weer een lunch en diner!

We zijn met onze klas van plan om een uitje te gaan maken. Volgende week (5juni) gaan we naar de zoo hier op Sint Maarten. Aan het einde van het schooljaar willen we als afsluiting gaan zwemmen en zonnen op Pinel (een onbewoond eilandje, dicht bij het eiland, waar de mooiste stranden zich bevinden en wij dus lekker kunnen vertoeven in het water!!!!!!)
Hier hebben we natuurlijk sponsors voor nodig, en die hebben we gevonden in de vorm van een bakesale. Ouders geven ons eten/drinken/ijs/chips, wij verkopen dit aan de kinderen op school in de pauze, en verzamelen al het voor het goede doel: juf Auke moet bruin worden. Ik denk dat ik zo mijn doel ga behalen.

Verder zijn we deze week (vandaag) ook naar de kerk geweest. (Laatste woensdag van elke maand) Dit keer was er een wat minder spannende en leuke pastoor, zacht uitgedrukt. Ik kon me dan ook heel goed inleven in de kinderen....: hangen, lachen, onderuit gezakt zitten, niet luisteren, spelen. Zo was ik ook namelijk. Ik kan me dus al heel goed identificeren met het kind, weer een doel bereikt!

Daarnaast hebben we dit weekend flink aan school gewerkt, het hurricane seizoen begint vanaf juni, en dat was te merken. Regen, regen enne...regen. Gelukkig, want die deadline komt steeds dichterbij.

Verder genieten een we nog steeds van alle happy hours, drankjes in de strandtentjes en de zee. Dat zal niet snel veranderen.

Toch zijn er nog steeds dingen waar ik niet aan ga wennen:

Geen verkeersregels. Hier was ik toch al aardig aan gewend.. Al vind ik het toch nog link, al die quads op de weg! Midden over de weg, inhalen wanneer dit eigenlijk niet kan en gewoon toeteren als ze er langs willen. Toch kan ik dit nu ook al aardig!

Mensen die hun afspraken niet nakomen. Ik dacht dat ik gewend zou raken, een chaoot als ik. Alleen op school moeten we ons toch aan de regels houden (anders is er niks met die kinderen te beginnen) en zo'n dubbele input doet toch rare dingen met je.

Ze zonsondergang, opkomst en de zon! Die ga ik niet missen, want ik sta toch elke keer te genieten als ik op de berg stil sta in het drukke verkeer.

Het aanspreken van mensen. Als je alleen op het strand ligt komen mensen met je praten, of je topless ligt of niet.... Of je zin hebt om hun te vergezellen, want alleen is ook maar zo alleen. De eerste keren kijk je daar van op, maar nu (al) heb ik door dat hier niet(s) (altijd) wat achter zit en mensen gewoon aardig willen zijn en je op je gemakt laten voelen. Al voel ik me dat juist minder als er een man naar je toe komt en ik daar bijna zonder je bikini lig?

De heeeeeerlijke tentjes met eten en drinken. Die ga ik zeker missen thuis. En het sushirestaurant op weg naar huis, gevaarlijk!


Verder ben ik heel blij dat de kaartjes heelhuids zijn aangekomen, eindelijk. En ik wacht met smacht op het kaartje van crollie, echt super leuk!

Morgen ga ik maar eens proberen of er nog een tintje bij kan, op mijn vrije dag. Vrijdag draai ik de dag en dan is het alweer weeeeekend. Vrijdag avond is er een grote bingo/movie night op school, dus daar schrijf ik de volgende keer over.


Welterusten lieve mensen en een dikke kus voor mijn papa en mama die op afstand zoveel voor me regelen!

Ik ga lekker sushi halen, ciaoooooooo! X